O Βαρουφάκης αιφνιδίασε με την ειλικρίνεια της άποψης πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μόνο μία επιλογή, ως κυβέρνηση. Να κλείσει κατάμουτρα το τηλέφωνο στον Ντράγκι για να μην προλάβει αυτός. Ούτε λίγο ούτε πολύ, πιστεύει ότι ύψιστη αποστολή του Τσίπρα είναι να ανακατέψει την τράπουλα στην Ένωση και να σταματήσει το σκοτεινό ρόλο του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος.Πραγματικά, προκαλεί έκπληξη ενόψει πιθανών εκλογών, πως ο «θεωρητικός» Βαρουφάκης «διδάσκει» γενναιότητα σε ένα κόμμα που σπεύδει να διεκδικήσει με πολύ μεγάλες αξιώσεις την εξουσία. Τώρα θυμήθηκε να το πει; Να υποθέσουμε δηλαδή, πως τόσον καιρό ο Γιάνης με ένα «ν», δεν έβλεπε τις κομματικές δομές του ΣΥΡΙΖΑ, τους βουλευτές του, τα παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τους συνδικαλιστές και την αμετροέπεια στη ρητορική του. Διατηρούσε ως ρομαντικός «αφελής», την ελπίδα ότι ο Αλέξης με την «εύθυμη» παρέα του θα οργάνωνε αντάρτικο για σώσει την Ευρώπη από τις «χρεοκοπημένες» της τράπεζες!
Τι κάνει ο Βαρουφάκης; Περιγράφει, ως θεωρητικός της οικονομίας, μια οπτική του καπιταλιστικού συστήματος, όπως βολεύει τον ίδιο και τη ρητορική του. Δεν κάνει σχεδόν ποτέ, οικονομικές προσεγγίσεις στις διαπιστώσεις, αλλά περισσότερο αναπτύσσει πολιτικές τακτικές. Με λίγα λόγια, «παραβιάζει» ανοιχτές πόρτες, όταν μας «αποκαλύπτει» το ρόλο των τραπεζών ή την γραφειοκρατική πολιτική της ευρωζώνης. Συνεπώς, ταυτίζεται με το βλέμμα του μέσου πολίτη που δεν είναι σε θέση να κατανοήσει παρά μόνο τις «ληστρικές» διαθέσεις της ΕΚΤ και των «αιμοβόρων» hedge funds. Κι απ΄ό τι φαίνεται του είναι αρκετό.
Αν λοιπόν ο καπιταλισμός είναι άρρωστος, οι θεωρητικοί της οικονομίας δεν είναι σε θέση να τον γιατρέψουν. Κι αυτό γιατί οι ακριβοπληρωμένες συμβουλές τους, το μόνο που κάνουν είναι να συντηρούν την οποιαδήποτε φωνή αγανάκτησης ελλοχεύει στην «μιντιακή» συνείδηση της κοινής γνώμης. Με λίγα λόγια, αλιεύουν έντεχνα την διαμορφούμενη άποψη που υφέρπει ως κοινά αποδεκτή αντίληψη και την ενισχύουν ακόμα περισσότερο.
Για παράδειγμα, όλοι πλέον ξέρουν καλά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ιδιαίτερη διάθεση να τα βάλει με τα καπιταλιστικά «γουρούνια». Απεναντίας, υπόσχεται έντεχνα , ότι θα κυλιστεί στη λάσπη μαζί τους. Το βλέπει αυτό ο Γιάνις με ένα «ν» και αλλάζει τη στόχευση.
Παιχνίδι κάνει με το κοινό του, όπως κάθε σταρ που «σέβεται» τις ανάγκες για ποικιλία στη δραματοποίηση των αφηγήσεων του. «Πειράζει» λίγο το story, παραλλάσσοντας τις προοπτικές, ενώ αφήνει ίδιο το βασικό θεματικό κέντρο. Λες και υπήρχε περίπτωση να περιγράψει ποτέ μια σοβαρή σχέση μεταξύ μιας κρατικοδίαιτης αριστερής οικονομίας με το σκληρό κεφαλαιοκρατικό «dictat» της ευρωζώνης και της αμερικάνικης Fed.
Γιατί όλες αυτές, οι πολιτικές, επαναλαμβάνω, και όχι οικονομικές προτροπές του Βαρουφάκη και του Λαπαβίτσα, προϋποθέτουν μια κρατική οντότητα με δομές και ευελιξία στις αποφάσεις.
Προϋποθέτουν επίσης, μια ενωμένη οικονομική στρατηγική που αποβλέπει στην ισχυρή αντιμετώπιση των εξωτερικών κινδύνων. Να γιατί, πιστεύω ότι μας δουλεύουν οι ξένοι και ντόπιοι θεωρητικοί οικονομολόγοι. Επειδή, ενώ προτρέπουν για πολιτική στάση, κάνουν πως δεν βλέπουν την ανεπάρκεια της οικονομίας και όλες τις κατεστραμμένες υποδομές που θα μπορούσαν να την αναπτύξουν.
Επιτηδευμένα επίσης αγνοούν τις ανύπαρκτες διαθέσεις για διάσωση της κοινωνίας, αν τεθεί το ζήτημα της συλλογικής ευδοκίμησης και όχι της ατομικής.
Δεν θέλω να πιστεύω πως ο Βαρουφάκης συγκαταλέγεται στους «αργυρώνητους» γυρολόγους που τροφοδοτούν με τις αφηγήσεις τους τις σπαρταριστές επαναλήψεις των μίντια. Με βάζει σε σκέψεις όμως, η τόσο «ρομαντική» επιθυμία του, να στριμωχτεί ο Ντράγκι και η Ευρώπη, την ώρα που καμία προοπτική δεν φαίνεται για ενωμένη αντίδραση των χωρών του Νότου ή κάποιου άλλου συνασπισμού «δίκαιων» δυνάμεων.
Για άλλη μια φορά, φαίνεται πόσος χώρος δίνεται στην ελαφρότητα των απόψεων, αρκεί μόνο να διατυπώνονται μαζικά και από «συστημικά» χείλη.
Όπως και να ΄χει, το σίγουρο είναι ότι δε πρόκειται να πλήξουμε τους επόμενους μήνες. Με ή χωρίς Βαρουφάκηδες...
azampoukas@gmail.com
Πηγή: www.capital.gr
No comments:
Post a Comment